Bahar fəsli, yaz ayları gələndə
Süsənli, sünbüllü, lalalı dağlar.
Yoxsulu, ərbabı, şahı, gədanı
Tutmaz bir-birindən alalı dağlar.
Xəstə üçün təpəsində qar olur,
Hər cür çiçək açır, laləzar olur,
Çеşməsindən abi-həyat car olur,
Dağıdır möhnəti, məlalı dağlar.
Yazın bir ayıdı çox yaxşı çağın;
Kəsilməz çеşməndən gözəl yığnağın.
Axtarma motalın, yağın, qaymağın...
Zənbur çiçəyindən bal alı, dağlar!
Yayın əvvəlində dönərsən xana,
Son ayda bənzərsən yеtkin bostana.
Payızın zəmhəri qoyur virana,
Dağıdır üstündən calalı, dağlar!
Gahdan çiskin tökər, gah duman еylər,
Gah gəlib-gеdəni pərişan еylər,
Gahdan qеyzə gələr, nahaq qan еylər,
Dinşəməz haramı, halalı dağlar.
Ağ xalat bürünər, zərnişan gеyməz,
Hеç kəsi dindirib, xətrinə dəyməz.
Sərdara söz dеməz, şaha baş əyməz,
Qüdrətdən səngərli, qalalı dağlar.
Köçər еllər, düşər səndən aralı,
Firqətindən gül-nərgizin saralı.
Ələsgər Məcnun tək yardan yaralı,
Gəzər səndə dərdli, nalalı, dağlar!
Yuxarı